Nonnetjeshuis

Op 23 mei 1692 werd Sint-Annaland op het Zeeuwse Tholen getroffen door een hevige brand. Slechts enkele huizen bleven gespaard, waaronder dit voorname 17de-eeuwse huis dat nu het oudste huis van het dorp is. De gevel van het huis werd vermoedelijk gebouwd in opdracht van Jacob Cornelisse, baljuw van Sint-Annaland. 

De rijk gedetailleerde trapgevel, een pronkstuk van een 17de-eeuwse meester metselaar, is uitzonderlijk goed bewaard gebleven. De gevel is gemetseld in gele en rode baksteentjes. Boven de deur is een gevelsteen met spreuk bewaard.

De ontlastingsbogen van de vensters beneden worden gedragen door kleine gebeeldhouwde kopjes, de boogvelden zijn gevuld met fraai metselwerk. De benedenverdieping wordt afgesloten door een waterlijst en een cordonband met een metselmozaïek. Opmerkelijk zijn ook de gesmede sierankers. Het zijn er maar liefst veertien! Uitzonderlijk fraai is het grote sieranker in het midden. 

Achter deze prachtige gevel staat een traditioneel ingedeeld eenlaags huis. Het omvat een voorhuis, een zeer brede onderkelderde opkamer met bedstedenwand, een achterkamer, keuken en aangebouwde tuinkamer en twee zolderverdiepingen. Bijzonder is het dubbele tongewelf in de kelder, mogelijk een restant van een ouder huis. 

Voorstraat 38 werd in de 17de en 18de eeuw bewoond door vooraanstaande burgers, waaronder de baljuw, de rentmeester en de burgemeester van Sint-Annaland. Aan het eind van de 19de eeuw woonden er drie vermogende ongehuwde zusters, Jacoba, Johanna en Kaatje Elenbaas, die veel betekenden voor de lokale armenzorg. Het kreeg door hun opvallende mensenschuwheid, ze leefden achter gesloten vensterluiken, de naam ‘Nonnekeshuus'.

Na het overlijden van de drie zusters was er meer dan een halve eeuw een slagerswinkel gevestigd. Het was in desolate staat toen het in 1980 gerestaureerd werd door de heer ir G.M.L. van Loon, oud-commissaris van Vereniging Hendrick de Keyser. Hij heeft het ‘Nonnetjeshuis' aan de Vereniging overgedragen om het een veilige toekomst te geven.

Voor meer informatie zie Jaarverslag Vereniging Hendrick de Keyser 93 (2011), pp. 8-10.